Mai mult de o luna de vacanta, de cand nu am mai scris, de cand am tot visat, de cand... nimic nu mai conteaza,de cand nimic nu are limita si totul este limitat de timp, de bani, de spatiu si de alte conditii. Am urcat de multe ori in tot acest timp, dar de mai multe ori am cazut, insa nu cum imi doream in postul anterior. Am ras cand imi dadeam seama ca spuneam aceleasi prostii, sau cand pur si simplu mi se parea mie amuzant, fie fata ta, fie situatia, fie absolut nimic. Poate ca am si plans, in momente dezechilibrate de orice. Ploile din ultima vreme nu m-au enervat ca pe voi, pe mine m-au mangaiat si m-au curatat. Ce e o vara fara ploi torentiale?(in niciun caz o vara perfecta)

In alta ordine de idei, astept nimic, si nimeni nu ma asteapta. Nu am niciun punct fix pe care sa ma axez, dar nici nu-l caut, ca betivii pentru echilibru si stabilitate sau siguranta provizorie.

Mi-ar fi placut sa fi castigat o vacanta undeva departe, nici asta nu este posibil in cazul meu. Nu am fost inzestrata cu noroc de loterist.

In sfarsit nu pot sa trag o linie evidenta si sa scriu concluzia acestei vacante, dar pana in ziua de azi am avut cam de toate, mai putin azi!

(15.07)


This entry was posted on 14:36 and is filed under , , , , , , . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.